غزلی از شاعر گرانمایه مرحوم دکتر علی صدارت

***  بادخزانی  ***

غزلی از شاعر گرانمایه مرحوم دکتر علی صدارت

برگرفته از رونامه پارس شماره : 4219  24 مهر ماه 1357

------------ --------------

غمت با جان ، فراقت با دل  آن کرد

که با باغ وچمن  باد خزان کرد

نگاهت با من آن کرد   ای سیه چشم

که با می خوارگان  رطل گران کرد

اگر وصلت بمشتاقان دریغ است

بما گاهی  نگاهی می توان کرد

کسی کار است  آن رخسار گلگون

بدامن اشک گل گونم روان کرد

چرا من در جوانی پیرم ، از عشق ؟

زلیخا را پس از پیری جوان کرد !

اگر دل را به دل راه است  چون است

که گل خندید چون بلبل فغان کرد

(نسیم ) از روی ومویش گو حدیثی

که بازم دل هوای بوستان کرد